فضانوردی که چای محمود عطری را با خود به فضا برد

چای محمود عطری  که به عنوان “عنصر پاسخ الکتروفیل” نیز شناخته می‌شود، یک ماده تنظیم‌کننده رونویسی با اثر سیس است که در فعال‌سازی کدگذاری ژن‌ها برای تعدادی از پروتئین‌های آنتی‌اکسیدانی و آنزیم‌های سم‌زدایی فاز II، از جمله گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، هِم نقش دارد.

اکسیژناز 1 (HO-1)، γ-گلوتامیل سیستئین سنتتاز (γ-GCS)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون ردوکتاز (GR؛ لی و جانسون 2004؛ چن و همکاران 2006؛ مان، نیهوزر-ساران و همکاران 2007) ؛ Mann, Rowlands و همکاران 2007؛ Gopalakrishnan و Kong 2008).

فاکتور 2 مربوط به فاکتور هسته ای-اریتروئید 2 (Nfr2) فاکتور رونویسی است که هم مسئول بیان سازنده و هم القایی ژن های تنظیم شده با ARE است (چن و همکاران 2006؛ گوپالاکریشنان و کنگ 2008).

در شرایط فیزیولوژیکی نرمال، Nfr2 به پروتئین-1 مرتبط با ECH مانند کلچ متصل می شود (Keap1؛ شکل 12.2) و در نتیجه در سیتوپلاسم در ارتباط با اسکلت سلولی اکتین جدا می شود (Mann, Niehueser-Saran et al. 2007; Kongalakrishnan; 2008).

تحت شرایط افزایش استرس اکسیداتیو یا بیگانه‌بیوتیک، Nfr2 از Keap1 جدا می‌شود، به هسته منتقل می‌شود و به دنباله‌های ARE در ارتباط با سایر اعضای خانواده فاکتور رونویسی زیپ لوسین روی پایه، مانند Maf، متصل می‌شود که منجر به فعال‌سازی رونویسی فاز می‌شود. آنزیم های سم زدایی دوم و ژن های آنتی اکسیدانی (Na and Surh 2008).

گزارش شده است که انتقال هسته ای و صادرات Nfr2 توسط فسفوریلاسیون از طریق پروتئین کینازهای فعال شده با میتوژن (به عنوان مثال، کیناز تنظیم شده خارج سلولی [ERK] 1/2، p38 MAPK) و/یا پروتئین کیناز C (PKC؛ Mann، Niehueser-Saran) تعدیل می شود.

و همکاران 2007). مشخص شد که PKC در شرایط آزمایشگاهی توسط فلاونوئیدهای چای مهار می شود (Middleton، Kandaswami و Theoharides 2000).

ترکیبات فنلی برای تعدیل مسیر MAPK با عمل بر روی چندین مرحله از آبشار فعال سازی یافت شده است (پارک و دونگ 2003؛ Santangelo و همکاران 2007).

تحقیقات اخیر پروتئومیک تعداد زیادی از پروتئین ها را در تعامل با EGCG شناسایی کرده اند. تقریباً همه آنها به عنوان واسطه عمل GTCها فرض شده اند (پاترا و همکاران 2008). قایق‌های لیپیدی غشایی و میکرو دامنه‌های غشایی غنی‌شده با اسفنگولیپید و کلسترول، پروتئین‌های سیگنال‌دهنده مهم را در مجتمع‌هایی که مستعد فعال شدن توسط محرک‌های مولکولی هستند، جمع‌آوری می‌کنند (براون 2006؛ Sengupta، Baird و Holowka 2007).